یعنی اگر بیمار دچار درد اس ، افسردگی، اضطراب و نگرانی باعث افزایش احساس درد می شوند.این عوامل با مدت درد و ناتوانی ناشی از درد نیز ارتباط دارند.
همچنین ارتباط زیادی بین عصبانیت و خشم با درد وجود دارد. مواد ضد دردی که خود بخود در مغز ترشح می شود و باعث کنترل درد می شود. در کسانی که اضطراب، خشم یا ترس دارند این مواد کمتر ترشح می شوند. عملا در بسیاری از موارد وقتی به بیمار اطمینان می دهیم که دیسک بیمار شدید نیست و امکان درمان غیر جراحی وجود دارد، درد بیمار کاهش می یابد.
بسیاری از بیمارانی که درد مزمن کمر دارند، از افسردگی نیز رنج می برند و درمان این افراد با ید مشکلات روحی و افسردگی بیمار نیز درمان گردد. ارتباط افسردگی و کمردرد دوطرفه است. هم درصد بالاتری از افراد افسرده دچار کمردرد می شوند و هم افرادی که بمدت طولانی درد دارند دچار افسردگی می شوند.
متاسفانه اطلاعات بیماران از کمردرد در بسیاری از موارد ناقص و گمراه کننده است و توضیح درستی از بیماری خود دریافت نمی کنند. بسیاری از بیماران از کمردرد می ترسند. در مراجعات به کلینیک طب فیزیکی درصد بالایی از بیماران از فلج شدن می ترسند. اگرچه درمان ناصحیح کمردرد می تواند منجر به آسیب نخاع و فلج بیمار شود اما این موارد بسیار نادر است و اکثرا به علت سهل انگاری بیمار در درمان است. همچنین بسیاری از بیماران با داشتن کمردرد از اینکه هرگز خوب نخواهند شد بسیار نگران می باشند در حالی که با درمان مناسب بسیاری از بیماران مبتلا به کمردرد کاملا درمان می شوند.
بسیار از بیماران علی رغم اینکه مشاهده می کنند با حرکت بهتر می شوند بازهم از حرکت می ترسند. متاسفانه این ایده قدیمی که برای دیسک کمر استراحت مطلق تجویز می شد هنوز بطور گسترده ای توسط بیماران و پزشکان رواج دارد و باعث ایجاد درد مزمن در بیماران می شود. در اینجا نیز "ترس ناتوان کننده تر از درد است."
نحوه برخورد بیمار با هر مشکلی در امکان حل آن مشکل سهم بالایی دارد. در کمردرد نیز برخورد بیمار با درد در نتیجه درمان بسیار مهم است.
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
